Idea  architektury decyduje nie tylko o ogólnym jej kształcie. Decyduje również o detalu, o “styku” między budynkiem a człowiekiem. “Kadr” jako fragment rzeczywistości jest często od niej oderwany. Tylko suma “kadrów” może pozwolić na jej właściwe postrzeganie. “Kadr” jako symbol pojedynczego doświadczenia, obrazu, dźwięku staje się składnikiem naszego życia. Na otoczenie możemy spojrzeć przez wiele kadrów postrzegając je takim jakim jest lub wybrać jeden, taki który najbardziej działa na naszą wyobraźnię. Elewacja dając takie możliwości jednocześnie sprawia, że każda funkcja może otrzymać odpowiednią ilość światła, poprzez dobór odpowiedniej perforacji.

Mnogość funkcji skumulowanych w jednym budynku sprawia, że jeśli elewacja “odkryje” je wszystkie na raz, to całość staje się nieczytelna dla odbiorcy. Dlatego budynek ubrany w “koronkę” ukazuje nam tylko tyle, żeby zadziałać na naszą wyobraźnię, ciekawość.