Kamienica wzniesiona w latach 1897-1898 stanowi zachodnie zamknięcie ciągu zwartej, wielkomiejskiej zabudowy kamienicznej, będącej obecnie najcenniejszym i najlepiej zachowanym w Warszawie zespołem architektury handlowo-mieszkalnej, prezentującej style lat 1880-1913. Celem projektu jest dostosowanie ponad stuletniego, zabytkowego budynku (wpisanego do rejestru zabytków pod nr A-731), do współczesnych standardów i wymogów nowej funkcji biurowo – usługowej przy jednoczesnym, priorytetowym poszanowaniu wszystkich wartościowych elementów historycznej tkanki obiektu.
Istotne jest przywrócenie pierwotnych, bogato zdobionych elewacji frontowych oraz zachowanie ogólnodostępnego charakteru przejazdu bramowego i dziedzińca wewnętrznego przekrytego przeszklonym zadaszeniem (fragmentu projektowanego pasażu usługowego, obejmującego również dziedziniec sąsiedniej kamienicy), a także zachowanie pierwotnej formy budynku i jego układu przestrzennego.